"Let's get crazy, crazy, crazy!"... Een bekentenis...

Dit is een speciaal bericht.

In dit bericht ga ik een stukje een deel van mezelf bloot geven.
Dit bedoel ik natuurlijk figuurlijk ;-)

Ik heb wel eens de vraag gekregen hoe ik aan inspiratie voor mijn verhalen kom. Het antwoordt daarop is simpel. Voor mij zit overal inspiratie in. Al is het de ene keer moeilijker te vinden dan de ander. Ik kan jullie met een gerust hart vertellen dat ik op moment overal inspiratie tegen kom. Zo zag ik laatst een Hawaï krans ergens naast een deur hangen en meteen was daar een nieuw hoofdstuk voor één van mijn verhalen. Soms gaat dat zo de hele dag door. Daarom zorg ik er voor dat ik altijd pen en papier of mijn mobiel bij me heb. Maar ik begin af te dwalen...

Nu kan ik jullie horen denken: "Wat is hier nu zo bijzonder aan?" Nou dat zal ik jullie vertellen... Dit is iets wat, op moment, helemaal niemand van mij weet. Oké, misschien weten één of twee personen er van af, maar ik kan jullie verzekeren dat op deze twee vriendinnen na niemand hier van weet! En nu sta ik dus op het punt om dit 'geheim' met jullie (en aan de rest van de wereld, want ja iedereen kan het lezen) te delen.

Eén van mijn grootste inspiratiebronnen is toch wel muziek. Misschien geeft de titel het al een beetje weg... En anders wel de foto die jullie naast deze link zagen.
Ongeveer een jaar geleden hoorde ik een nummer van One Direction (ja, DE One Direction). Hun nummers blijken een bron van inspiratie. Met de drie albums die deze populaire jongensgroep al heeft uitgebracht heb ik tot nu toe een mooi begin van een boekenreeks kunnen schrijven. (Hierbij kan je denken aan een boekenreeks die uit 4 delen zal bestaan).

Uhm.... ja, ik heb dus alle drie de albums in de kast staan...
Dit betekent overigens niet dat ik één van hun (gillende) fans ben.

Het eerste deel van de verhalenreeks heb ik zo goed als af. Het zal hier en daar nog herschreven moeten worden. Maar het is een verhaal met een kop en een staart en alles daar tussenin. Aan het tweede deel ben ik nog aan het schrijven, al komt langzaam maar zeker het einde in zicht. Voor het derde deel heb ik stappen op papier gezet en, hoe vreemd dit misschien ook klinkt, een belangrijk onderdeel van het vierde deel staat ook al op papier. Ergens toch wel bijzonder dat je het vierde deel al kan schrijven zonder dan ook maar een woord van het derde deel op papier te hebben staan. Ik heb zelfs al gebruik gemaakt van flashbacks van gebeurtenissen uit het derde deel.

Een tijdje geleden heb ik mezelf vastgeschreven in het tweede deel. Iets waar ik me maar niet uit lijk te kunnen schrijven. Ondanks de cd's, die tijdens dit schrijfproces altijd meedraaien, krijg ik geen nieuwe ideeën. Hierdoor zitten mijn personages al een tijd vast in Rome.Wat ik ook probeer ik krijg ze er maar niet weg...

Inmiddels is One Direction's vierde album uit. Ik heb zo lang mogelijk gewacht met het bestellen van het album, maar ik ben toch tot de conclusie gekomen dat ik deze vierde cd toch echt nodig heb om verder te kunnen schrijven, want voor het derde deel moet ik mijn personages toch echt weer thuis hebben...

Nou dit was het, dit is mijn bekentenis...

"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"