Haar fiets staat voor het keukenraam met de dichte luxaflex.
Hijgend staat Liza bij de bekende voordeur. Haar moeder houdt niet van
laatkomers. Waarschijnlijk zit die al met hapjes op haar te wachten aan de
eettafel. Liza staart naar de deur. Moet ze aanbellen of haar sleutel
gebruiken? Ze weet dat haar moeder liever heeft dat ze haar sleutel gebruikt.
Zo lijkt het net alsof er niks is veranderd. Het voelt raar om de sleutel te
gebruiken en gewoon naar binnen te lopen.
Binnen is het stil. Op het tikken van de klok na is er niks te horen. Met haar jas aan loopt Liza de gang door. Ze opent de deur en gluurt voorzichtig de woonkamer in. De gordijnen zijn nog gesloten. “Mam?” zegt ze terwijl ze naar binnenloopt, maar ze krijgt geen reactie. Ze kijkt de open keuken in, ook daar is niemand. De eettafel is leeg. Liza zucht diep als ze in de woonkamer een wijnfles en een wijnglas op de salontafel ziet staan. Ze pakt de fles op en merkt dat deze leeg is. Ze wast het glas af en zet de lege fles bij de anderen die afgedekt naast het fornuis staan opgesteld. Haar oog valt op de lege voerbak van de kat. Als Liza de voerbak gevuld heeft loopt ze terug naar de gang. Onderaan de trap blijft Liza staan en kijkt omhoog. Even sluit ze haar ogen en zucht. Daarna loopt ze naar de voordeur. Volgende week hebben ze weer een middag gepland. Misschien is zij dan wel op tijd en zit haar moeder dan wel aan de eettafel.
Binnen is het stil. Op het tikken van de klok na is er niks te horen. Met haar jas aan loopt Liza de gang door. Ze opent de deur en gluurt voorzichtig de woonkamer in. De gordijnen zijn nog gesloten. “Mam?” zegt ze terwijl ze naar binnenloopt, maar ze krijgt geen reactie. Ze kijkt de open keuken in, ook daar is niemand. De eettafel is leeg. Liza zucht diep als ze in de woonkamer een wijnfles en een wijnglas op de salontafel ziet staan. Ze pakt de fles op en merkt dat deze leeg is. Ze wast het glas af en zet de lege fles bij de anderen die afgedekt naast het fornuis staan opgesteld. Haar oog valt op de lege voerbak van de kat. Als Liza de voerbak gevuld heeft loopt ze terug naar de gang. Onderaan de trap blijft Liza staan en kijkt omhoog. Even sluit ze haar ogen en zucht. Daarna loopt ze naar de voordeur. Volgende week hebben ze weer een middag gepland. Misschien is zij dan wel op tijd en zit haar moeder dan wel aan de eettafel.
"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten