zaterdag 31 mei 2014

Looms

Looms, een gigantische rage op dit moment.
Iedereen zie je wel met een eigen gemaakte Loomarmbandje lopen.

Inderdaad dit keer geen verhaal, dit keer een view.

In 2010 in dit 'speelgoed' ontworpen en bedacht door Cheong Choon uit Novi, Michigan. De gekleurde siliconen elastiekjes worden inmiddels in zestien landen verkocht. In Amerika is het zelfs uitgekozen tot Speelgoed van het jaar 2014.

Mijn eerste gedachten was: "Wat heeft iedereen toch? Waarom is dat zo bijzonder, het zijn toch gewoon gekleurde elastiekjes". Maar iedereen, met name de jeugd, is er helemaal wild van. Bij verschillende verkooppunten in de stad is het dringen voor het Loomschap. Ergens doet het mij een beetje denken aan de Scoubidou touwtjes van vroeger. Dat was een rage in 2004. Verder dan een rondje, een vierkantje en twee andere vormen kwam ik niet. Nee, ik had absoluut geen Scoubidoutalent.

Het schijnt dus dat het maken van Loomarmbandjes heel makkelijk is. Het nieuwsgierige kind komt dan in mij naar boven. Jullie raden het waarschijnlijk al, die wil dat natuurlijk uitproberen. Voor een paar euro heb je bij de speelgoedwinkel al een pakketje om je eigen Loomarmbandjes mee te maken. De inhoud: Een zakje met honderden gekleurde siliconen elastiekjes, een zakje met sluitingkjes, een haaknaald en een pinbord of houder.

Nadat ik mijn Loompakket had gekocht ben ik op internet gaan kijken naar de mogelijkheden. Al snel kwam ik er achter dat je niet alleen armbandjes met deze gekleurde elastiekjes kan maken. Sommige mensen maken ook ringen, haarbanden, hangers voor oorbellen en hele figuren van deze siliconen elastiekjes. Dus je kan het net zoals bij de Scoubidou touwtjes zo moeilijk maken als je zelf wilt.

Ik heb het simpel gehouden en ben voor een visgraatarmbandje gegaan. Tot mijn verbazing ging het heel makkelijk en werkte het ook nog eens ontspannend. Wie had dat gedacht?

En zeg nou eens zelf, das toch best een leuk armbandje geworden ;-)



                                   

"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

vrijdag 30 mei 2014

Strijd met Terzinen

Terzinen. Dat was de volgende opdracht van Creatief Schrijven cursus.

Een terzine (of terzet) is een gedicht of een strofe van een gedicht van drie regels. We spreken van een terzet als de drieregelige strofe onderdeel is van een sonnet.

Opzet voor een Terzine:
ABA-BCB-CDC enz.

Voorbeeld:
De eerste zinnen uit Dante's La Divina commedia in een vertaling van Ike Cialona en Peter Verstegen:

"...
Op 't midden van ons levenspad gekomen,                  A
Kwam ik bij zinnen in een donker woud,                    B
Want ik had de rechte weg niet genomen.                  A

Rondom mij dicht en doornig kreupelhout;                  B
Ik kan niet zeggen hoe het mij bezwaarde,                  C
Nu de herinnering mij weer benauwt:                         B

Een bitterheid die doodsnood evenaarde.                   C
Maar om het andere, het goede dat                             D
Ik ondervond, zeg ik wat ik ontwaarde.                       C

Ik weet niet hoe ik dit gebied betrad;                          D
de slaap had mij alle besef ontnomen,                         A of E ?
Toen ik de ware weg verlaten had.                              D
..."

De opdracht was om een drie terzinen te schrijven over een geheim. Ze hoefden niet te rijmen. Ook mochten we één terzine schrijven die uit drie strofes bestaat. Dan krijg je dus een: ABA-BCB-CDC.

Het is geen geheim dat dichten voor mij een hele uitdaging is. Al die regeltjes waar je je aan moet houden, das niks voor mij. Als ik moet dichten krijg je de meest simpele dingen. Bijv. "Sint zat te denken wat hij jou moest schenken..." of "zat - gat - lat - mat - vat...". Ja, ik heb mij allang bij het feit neergelegd dat ik geen dichter ben. Alsof de opdracht nog niet moeilijk genoeg was kregen we er ook een onderwerp bij. De terzine of terzinen moesten over geheimen gaan. Maar een uitdaging ga ik natuurlijk nooit uit de weg! Dus ik ging er voor zitten en liet de terzinen tot mij komen.

We hadden twee weken voor deze opdracht. Deze twee weken heb ik dan ook volop benut. 
Ik kwam er al snel achter dat mijn rijm in Nederlands echt bagger is, dus heb ik voor Engels gekozen. Nu kan ik jullie horen denken "Maar het hoefde toch niet te rijmen?". Dat klopt, maar terzinen rijmen officieel wel (AAA of ABA). Dus moesten mijn terzinen ook rijmen. Voor de geheimen heb ik eigen geheimen, maar ook geheimen van personages uit verhalen, die ik door de jaren heen heb geschreven, gebruikt.

Het begon een beetje stroef, maar langzaam maar zeker begonnen de terzinen uit mijn vingers op het papier te stromen. Uiteindelijk heb ik er ruim DERTIG geschreven!!! Ik heb ze een tijdje weggelegd. Mijn hoofd wat rust gegund, want op een gegeven moment lag ik in bed en was ik nog bezig met de terzinen. Na één avond had ik zelfs een muur voor memo's.

Twee weken gingen snel voorbij en toen ik mijn terzinen weer doornam kwam ik er eigenlijk achter dat ik er helemaal niet tevreden over was... (Dat ben ik eigenlijk nog steeds niet helemaal)

Ik heb vier (inderdaad 1 meer) terzinen uitgekozen en heb geprobeerd bijpassend foto's er bij te zoeken. Hiermee heb ik geprobeerd om mijn terzinen meer te laten spreken.


Foto: Lea Michele op de set van Glee
Van Lea's Twitter



Foto: Gevonden via Google
Foto: Dianna Agron - You, Me and Charlie
Van Dianna's Facebook
Foto: Gevonden via Google


















Natuurlijk heb ik ook geprobeerd terzinen in het Nederlands te schrijven. Dit was een hele strijd, maar ik heb er toch vier op papier weten te krijgen. Hiervoor heb ik ook voor deze terzinen eigen (oude) geheimen en geheimen van personages gebruikt. Ik heb zelfs iets gebruikt wat eigenlijk niet z'n geheim is. Inderdaad mijn enkel! Ook heb ik een terzine gemaakt die meer een knipoog is naar een Haiku die voor de eerste cursus Creatief Schrijven heb geschreven. Dit is de terzine die over de zee gaat.





Degenen die mij al langer kennen zullen waarschijnlijk zo mijn 'geheimen' er uit pikken, maar dat maakt niet uit. Ik vond het een leuke opdracht om te maken, het was een hele uitdaging. Natuurlijk ben ik erg benieuwd naar welke terzine jij het leukst, mooist of grappigst vindt. Misschien is er wel een terzine die jou heel erg aanspreekt? Laat het me gerust weten, ik ben namelijk ERG benieuwd!  



"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

donderdag 29 mei 2014

Schatten van de Woestijn

De blog is gemaakt!
"Schatten van de Woestijn" begint steeds dichterbij te komen.

Eerder maakte ik al bekend dat Cleo het personage is waar ik mijn verhaal om zal schrijven. In het verhaal zal Egypte centraal staan. Het verhaal zal zowel in Egypte als in Amerika afspelen.

Cleo, een Amerikaans meisje van 16 jaar. Geboren in Egypte. Samen met haar ouders en broertje woont ze in een stadje net buiten Caïro. Omdat har ouders veel door het land reizen en de kinderen altijd meenemen, krijgen ze thuis les. Ze hebben eigenlijk nog nooit voet gezet in een schoolgebouw.

Haar ouders zijn op jonge leeftijd naar Egypte geëmigreerd. Beide ouders delen een grote liefde voor de geschiedenis van dit land. De periode van farao's, piramides en sfinxen boeit hun heel erg. Het zal jullie dat misschien ook niet verrassen dat de ouders van Cleo archeologen zijn.

Cleo heeft de liefde voor het land van haar ouders overgenomen. De verhalen, de mensen en bouwwerken, het boeit haar allemaal heel erg. Als klein meisje ging ze altijd al met haar ouders mee op onderzoek. Ze heeft haar ouders altijd veel geholpen. Hun ouders hebben Cleo en haar broertje altijd overal bij betrokken, maar de laatste tijd is er veel afstand.

Twee weken voordat de scholen in Amerika beginnen worden de twee door hun ouders op een vliegtuig naar Cleveland gezet. Hun ouders hebben besloten dat ze bij hun grootouders gaan wonen. Zo kan Cleo haar diploma halen op een echte school en daarna gaan studeren. Cleo vindt het allemaal maar vreemd, begrijpt er niks van. Waarom zouden haar ouders haar en haar broertje wegsturen nu ze op het punt staan van een grote ontdekking? Een ontdekking die nog wel eens de geschiedenisboeken in zal kunnen gaan. Dan gebeurd er iets wat Cleo's leven op haar kop zal zetten.

Het duurt niet lang meer voordat het eerste hoofdstuk zal verschijnen.
Ik hoop dat ik je hiermee nog nieuwsgieriger heb kunnen maken.




"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

Er is een naam!

Eerder maakte ik al bekend om mijn eigen online verhaal te starten. Iets waarin geschiedenis en Egypte centraal zullen staan. Al dat gespeur op internet en in boeken levert veel op (en is ontzettend leuk om te doen). Binnenkort staat er zelfs een tripje naar de bieb gepland.

Vandaag kan ik jullie weer wat meer over mijn online verhaal vertellen. Het verhaal zal zich afspelen in het heden. Ik kan jullie vertellen dat het verhaal "Schatten van de Woestijngaat heten. Het verhaal zal zich in het heden afspelen. Deels in Egypte en deels in (hoe verrassend...) Amerika.

De hoofdrol is weggelegd voor Cleo, een meisje van 16 jaar. Cleo is geboren in Egypte, maar is van origine Amerikaans. Ze woont samen met haar ouders en broertje in een stadje niet ver bij Caïro vandaan. Omdat haar ouders veel door het land reizen en de kinderen altijd meenemen, krijgen ze thuis les en gaan dus niet naar een school. Twee weken voordat de scholen in Amerika weer beginnen worden Cleo en haar broertje door hun ouders op een vliegtuig naar Cleveland gezet. Hun ouders willen dat ze bij hun grootouders gaan wonen en naar een openbare school gaan.

Waarom zal dit zijn?
Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik dat nu nog niet kan vertellen.Dit was weer een klein kijkje tijdens de opzet van mijn online verhaal. Ik beloof jullie dat er binnenkort meer volgt!


"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

woensdag 28 mei 2014

Een kier om door te gluren

Op 27 mei (2014) maakte ik bekend dat ik mijn eigen online verhaal zal beginnen.
Dat plan is er nog steeds. Beetje bij beetje beginnen het verhaal en mijn personages steeds meer vorm te krijgen.

Eerder lichtte ik al een tipje van de sluier op. Ik maakte toen al bekend dat geschiedenis in het verhaal centraal zal staan. Hierdoor moet ik voor mijn verhaal (veel) onderzoeken doen. Ik zal met mijn neus in de geschiedenisboeken moeten duiken. Hè, wat vervelend.... (Nee, natuurlijk niet!)

Ook vandaag kan ik jullie door een kiertje laten gluren. Ik kan jullie vertellen dat Egypte in mijn verhaal centraal zal staan. De mensen die mij kunnen zullen nu misschien al wel raden wat ik hiermee bedoel.

Dit was het voor nu.
Binnenkort hoop ik weer wat bekend te kunnen maken.


"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

Literaire alter ego

Zojuist heb ik een test gedaan om te kijken wat mijn schrijferspersona is.
Het is een testje die bestaat uit twintig meerkeuzevragen. Van de honderd punten behaalde ik er maar liefst zestig. Hiermee ben ik de toegankelijke allrounder.

"Je bent een geoefende schrijver met een vlotte pen. Je hebt altijd inspiratie, leeft er lustig op los en neemt de serieuze kanten van het leven niet te zwaarmoedig op. Je op een creatieve manier uiten zit in je bloed. Ja kan niet anders. Maar, in tegenstelling tot de harde kern uit de literaire kringen, stel jij je iets toegankelijker op. Je schrijft op een spontane manier en bent je niet altijd bewust van de syntactische en grammaticale regeltjes waarvan de critici verwachten dat je ze toepast. Jij vindt het belangrijk dat jouw schrijfkunsten een gevoel uitdrukken, een vrije uitstroom van tekst, een waarheid die niet te vatten is als elke letter en elke zin wordt afgewogen. Schrijven is voor jou geen wetenschap, het is een kunst. Je hebt geen problemen woorden op papier te krijgen. Echter, door niet het uiterste van je eigen werk te eisen, mis je de kans om echt inpact te maken. Vermaak is je hoogste einddoel"

Hiermee is
Jack Kerouac mijn alter ego.
Jack Kerouac 1922-1969
Jack Kerouac werd geboren op 12 maart 1922 in Lowell, Massachusetts in de VS. De schrijver die op 47-jarige leeftijd overleed, stond bekend als levensgenieter en zware drinker. Drank werd hem uiteindelijk fataal, nadat hij een ontsteking aan zijn lever niet overleefde. Kerouac literaire stijl werd niet door iedereen evenzeer gewaardeerd. Zijn roman On the Road (1957) typeerde een hele generatie, maar werd van vele kanten aangevallen. Hij nam het allemaal niet zo nauw met grammaticale en syntactische regels. Voor hem was vooral het aan het licht brengen van de 'waarheid' belangrijker. Zijn waarheid, welteverstaan. Zijn verhalen lezen als gedachten die vlot opgeschreven zijn. Kerouac werkte tien jaar aan de roman die de beatgeneration karakteriseerde. Tot zijn kring van sociale intimi mocht hij een aantal hooggewaardeerde schrijvers en dichters rekenen, onder wie Allen Ginsberg en William Burroughs. De twee hebben Kerouac altijd een grote inspiratie genoemd.

Quote Jack Kerouac
Van You, Me and Charlie
Hoewel Kerouac in vele opzichten een rolmodel is voor de beginnende schrijver - hij was productief en werd alom gerespecteerd - vinden we aan de andere kant zijn duistere zijde. Zijn boek wordt ook vaak overmatig stereotiep en racistisch genoemd. Daarnaast hield Kerouac er in zijn persoonlijke leven flink wat ongezonde gewoontes op na. Het zijn stereotypes die vaak aan het schrijversvak kleven, maar in Kerouacs geval hebben ze hem genekt. Op zijn 47ste kreeg hij acute leverproblemen en hij overleed uiteindelijk door interne bloeding voortvloeiend uit cirrose, maar niet voordat hij 25 boeken had geschreven. Hij staat er om bekend dat hij, hoewel hij wel tot de hogere literaire kringen wilde behoren, daar wat betreft zijn esthetiek niet altijd toe werd gerekend. Hij was geen groot voorstander van alles syntactisch en grammaticaal tot in de puntjes voor elkaar te hebben. Hij was van de vrije vorm, flexibiliteit en liet zijn gedachten onverstoorbaar doorvloeien via zijn pen naar het papier. Hij heeft eens gezegd: 'Op een dag zal ik de juiste woorden vinden, en ze zullen simpel zijn.' Ook dit doet een boekje open over zijn visie op schrijven als een kunst. Het gaat voor Kerouac om gevoel, niet om alle kritische overwegingen om te komen tot de perfecte zin, of je te veel te laten weerhouden door conventies en regels. Zoals Kerouac zegt:

And be sure of this, I spent my entire youth writing slowly with revisions and endless rehashing speculation and deleting and got so I was writing one sentence a day and the sentence had no FEELING. Goddamn it, FEELING is what I like in art, not CRAFTINESS and de hiding of feelings. (The Paris Review no. 43, 1968)

En die spontane, confessionele stijl, heeft ertoe geleid dat hij dat icoon werd voor een generatie. Al werd hij dan niet gerekend tot de grote literaire talenten van zijn tijd, impact heeft zijn schrijven in ieder geval gehad.


Het advies dat bij deze alter ego gegeven wordt:
"Het probleem met citaten als oneliner is dat er vaak context ontbreekt. Deze quote van Saul Bellow (1915-2005) , één van de grootste Amerikaanse schrijvers, is er echter een die goed bij deze categorie past: 'Je hoeft nooit iets te veranderen aan waar je midden in de nacht voor uit bed kwam om op te schrijven.' 
Saul Bellow 1915-2005

Hoewel productiviteit voor jou geen probleem is, is het toch aan te raden waakzaam te blijven. We raden je aan om niet al te veel waarde te hechten aan de conceptversie van je manuscript. Word niet verliefd op je passages. Om de kwaliteit van je werk te garanderen zal je veel moeten gaan schrappen in de volgende revisierondes. Schrijven is niet alleen lallen. Let ook eens op grammatica. Maar neem de conventies ook niet al te serieus"



Bovenstaande uitslag, alter ego beschrijving en advies is uit De Schrijfbijbel

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Zelf denk ik dat er wel bepaalde overeenkomsten zijn...
Wat vinden jullie van de uitkomst? Past deze bij mij?



"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

Angsten & Realiteit

Ook onderstaand verhaal heb ik voor de opdracht van de Schrijfproeverij geschreven.
Hiervoor moesten we een kort verhaal over een angst schrijven. We moesten ons personage een angst geven en mochten die eventueel aandikken. Het verhaal moest in de zij- of hij-vorm geschreven worden. Ik heb zelf voor de jij-vorm gekozen, omdat ik de lezer het gevoel van mijn personage wil laten voelen...

We moesten een lijst met eigenschappen van ons personage maken. Daarna moesten we een aantal dingen opschrijven waarmee we ons personage konden helpen, maar we mochten hem ook verder in de problemen helpen. En ik heb natuurlijk voor dat laatste gekozen. Hieronder de eigenschappen die van toepassing zijn bij mijn personage in deze scene.


  • Bang
  • Onzeker
  • Realistisch
  • Beheerst
  • Fantasierijk

Daarna ben ik gaan kijken naar dingen waarmee ik mijn personage nog verder in de problemen kan helpen. Hier zijn de volgende punten uitgekomen:

  • Vliegangst
  • Hoogtevrees
  • Bang voor terrorisme
  • Kijkt graag naar "Aircraft Investigation" (Een programma waarin vliegtuigcrashes/kapingen worden onderzocht en besproken)
  • Heeft het boek "Flight MH370: The Mistery" gelezen.

Hieronder vinden jullie het resultaat.
Ben benieuwd naar jullie reactie.

Klik op het vliegtuig om te vliegen naar mijn andere verhaal over angst:
 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Daar sta je dan. Oog in oog met het vierpotige monster. Je krijgt het benauwd. Je buik maakt loopings. Een soort vlinders, maar dan niet prettig.

Met klamme handen loop je de steile trap op. Je wordt bij binnenkomst vriendelijk gegroet door het personeel. De mensen die moeten helpen mocht er straks wat mis gaan. Maar jij weet wel beter. Echt niet dat zij jou gaan helpen in een levensgevaarlijke situatie. Die kiezen echt wel voor hun eigen leven.

“Zullen we hier gaan zitten?” klinkt jouw beste vriendin. Je knikt zonder op te kijken. Jullie ruimen de tassen op en nemen plaats. Zij bij het raam, jij langs het gangpad. Je kijkt uit het raam, dat durf je nu nog wel. Je ogen worden groot als je de vleugel ziet. Je beseft je dat je zojuist bent gaan zitten op de plek met de minste overlevingskans…

Je doet de veiligheidsgordel om en trekt hem zo strak mogelijk aan. Een kans van 1 op 8 miljoen dat jij deze vlucht niet overleeft.

Je voelt dat het grote gevaarte in beweging komt. Bij de veiligheidsinstructies let je goed op, je ergert je aan de reizigers die dat niet doen. Willen die dan niet weten wat ze moeten doen, hoe ze hun leven kunnen redden, mocht er straks wat mis gaan? Je lokaliseert de dichtstbijzijnde nooduitgang en neemt de veiligheidskaart aandachtig door.

Je voelt dat het toestel versnelt. Je gaat rechtop zitten en haalt die adem, terwijl je de leuningen van de stoel vast grijpt. Langzaam laat hij de grond los en klimt omhoog. Je hoort de wielen inklappen en weet dat jullie je op ‘veilige’ hoogte bevinden.

Tijdens de vlucht voel je elke beweging die gemaakt wordt in je buik. Je kijkt om je heen, de andere passagiers doen rustig hun ding. Ze lijken ontspannen. Zie je nou wel, er is niks aan de hand. Niks om bang voor te zijn. Meer dan 3 miljoen mensen reizen per dag door de lucht. Het is de veiligste manier van reizen. Dan spot je een man met zijn laptop. O, als die tijdens de landing maar uit gaat. Vliegen is misschien de veiligste manier van reizen, maar als het verkeerd gaat kunnen de gevolgen rampzalig zijn…

Tijdens de vlucht neem je meerdere keren de veiligheidskaart door. Gewoon, voor de zekerheid…

Het duurt uren voordat je voelt dat jullie dalen. Je zit weer stijf in de stoel, je handen vastgeklampt aan de leuningen. De vlinders in je buik maken overuren. De druk in je oren wordt erger en je begint als een malle op kauwgom te kauwen. Je hoort de wielen uitklappen en knijpt je ogen dicht. Je voelt het vliegtuig landen, maar kan nog niet ontspannen. Je weet wel beter, er bestaat nog een kans dat de motoren in brand vliegen. Je hoort verschillende gordels los gemaakt worden. Die van jou laat je nog vast zitten. Pas als je voelt dat jullie stil staan maak je de gordel los. Je haalt opgelucht adem, alles is goed gegaan. Je kijkt op naar het gangpad, verschillende reizigers pakken al hun spullen. Nu komt de strijdt om het vliegtuig uit te komen…




"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

dinsdag 27 mei 2014

Het einde nadert langzaam

Vanavond verscheen het zestiende hoofdstuk van online verhaal "Het Middelpunt". Dit verhaal begint langzamerhand steeds dichterbij zijn einde te komen. Zullen we er eindelijk achter komen waarom Lenie zichzelf van haar leven heeft beroofd?

Voor dit hoofdstuk hebben Wim en ik onze koppen bij elkaar gestoken. We hebben geprobeerd onze krachten te bundelen. Ons doel was om de verschillende personages in één hoofdstuk terug te laten komen.

Kom er achter wat Lisa gaat doen. Neemt ze Tim in vertrouwen? Gaat ze naar de politie? En wat gebeurd er met Johan? Je komt er allemaal achter in het zestiende hoofdstuk!

Ben benieuwd naar jullie reacties!

Het zestiende hoofdstuk: 
Het vijftiende hoofdstuk: 
Het dertiende hoofdstuk:
Het tiende hoofdstuk: 

Het achtste hoofdstuk: 
Het vijfde hoofdstuk: 
Online verhaal "Het Middelpunt", geschreven voor Wim Lagendijk: 


"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

Het Einde in zicht, een nieuw Begin dichtbij

Het einde van "Het Middelpunt" komt langzamerhand steeds dichterbij. Natuurlijk heb ik nog steeds "Sabrina Diana's View" (en een hoop andere verhalen waar ik aan werk), maar ik vind het toch een gek idee om Lisa straks achter (me) te laten. Ik wil mede blogger en schrijver Wim Lagendijk bedanken dat ik deel uit mag maken van "Het Middelpunt".

Een online verhaal, waarbij iedere week minimaal één hoofdstuk online komt. Dat vind ik een leuk idee en lijkt mij een hele uitdaging. Wim heeft mij met zijn verhaal geïnspireerd om mijn eigen online verhaal te beginnen. Het idee is dat ik iedere week een hoofdstuk zal plaatsen. Dit zal ik niet hier op "Sabrina Diana's View" doen, hiervoor zal ik speciaal een blog starten. Zodra deze online komt laat ik dit jullie natuurlijk weten.

Het idee voor een online verhaal speelde al een tijdje, maar waar moest het over gaan? Afgelopen weekend hoorde ik op tv een niet alledaagse naam voorbij komen. Die naam leek perfect voor een personage. Meteen waren daar allemaal ideeën voor een nieuw verhaal.

Ik kan nog niet helemaal vertellen waar het verhaal over zal gaan, maar ik ben op moment druk bezig om het verhaal in grote lijnen op papier te zetten. Zal ik anders een tipje van de sluier voor jullie oplichten? Mijn verhaal zal iets met geschiedenis te maken hebben. (Hé, ik zei een tipje. Dat kan je vergelijken met gluren door een kiertje. Ik ga jullie toch zeker niet nu al door een raam naar binnen laten gluren...)

Heb ik jullie al nieuwsgierig gemaakt? Ik hoop het :-)





"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

zondag 25 mei 2014

Marius van Dokkum - Dansje door de kerk

Tijdens de Schrijfproeverij kregen we verschillende platen van de verjaardagskalender van Marius van Dokkum te zien. Hier moesten we één plaat uitkiezen. Deze hebben we enige tijd bestudeerd, waarna we een persoon van de plaat moesten uitkiezen.

Ik had gekozen voor "Dansje door de kerk"
Marius Dokkum
Dansje door de kerk
Zoals jullie kunnen zien zijn er genoeg personen aanwezig op deze plaat.

Je hebt de dominee, het dansende meisje, het ouderlijk echtpaar die op de achterste bank zit en zo zijn er nog veel meer. Maar is iemand de man helemaal bovenin opgevallen? De man die achter het orgel staat.

Het ligt ontzettend voor de hand om voor het dansende meisje te gaan.Of de misschien wel licht geïrriteerde dominee uit te kiezen. Mijn keuze viel dan eigenlijk ook meteen op de man bovenin. Waarschijnlijk is hij gewoon een organist, maar in mijn ogen is het een buitenstaander. Iemand die misschien wel nieuw is en er maar wat graag bij wil horen.

De opdracht was om de gedachtegang van een persoon te beschrijven. Dit heb ik geprobeerd te doen met deze zielige man. Hieronder mijn korte verhaal verhaal voor deze man.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Orgelspel klinkt op de achtergrond. Hij staart vanaf zijn veilige plekje hoog achterin naar de mensen die beneden hem in het kerkje zitten.

In de kandelaar staan zes kaarsen, van de zes branden er maar drie. Waarom zou dat zijn? Heeft het een betekenis? Zijn ze uitgewaaid? Misschien worden ze straks nog tijdens de dienst aangestoken? Of kreeg de dominee niet alle kaarsen op tijd aan?

Zijn oog valt op de eerste rij van het kleine bankje. Er zitten vijf mensen op. De oudere man praat met de jongen die naast hem zit. Twee anderen proberen over de rand van het bankje te kijken. Waar zouden ze naar kijken? Hij heeft geen idee.

Op de rij erachter zit ook vijf man. Een oud echtpaar, waarvan de oude dame niet heel vrolijk kijkt. Hij zou willen dat hij haar kent, misschien was ze wel heel aardig. Helemaal rechts van de rij in een jongen op de bank gaan staan. Hij staat op zijn tenen en kijkt ook naar voren. Wat zou daar toch te zien zijn?

En dan is daar nog de dominee… Hij schijnt een hele vriendelijke man te zijn. Maar nu kijkt hij vooral geïrriteerd naar beneden.

Hij zucht diep, waarom kan hij niet gewoon beneden bij de rest zitten. Dit is zijn eerste bezoek aan het kerkje. Het liefst zit hij nu beneden, maar hij durft niet. De mensen in het dorp hebben niet echt goed gereageerd op zijn komst. Ze lijken het niet zo op nieuwkomers te hebben.

Het orgelspel valt stil en kindergelach lucht de lucht. Dan verschijnt er om de hoek van de bank een meisje. Ze huppelt vrolijk naar de eerste rij. Haar twee paardenstaartjes dansen in de lucht. Ze neemt op de voorste rij plaats tussen de oudere man en de jongen. Dan doet het meisje iets waar hij van schrikt. Ze draait zich om en kijkt op naar boven. Haar bruine ogen staren hem aan. Ze glimlacht naar hem en draait zich daarna naar de jongen die naast haar zit.

Even is hij bang. Is hij ontdekt? Zullen ze hem straks het kerkje uitsturen? Hij haalt opgelucht adem als hij ziet dat het meisje weer gewoon gaat zitten en de jongen naast haar niet opkijkt. Dan klinkt de stem van de dominee, het teken dat de dienst gaat beginnen.


Marius Dokkum
Dansje door de kerk






"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

vrijdag 23 mei 2014

Vooroordelen

Voor de zesde les van de Schrijfproeverij kregen we fictie schrijven. 
Hiervoor moesten we een kort verhaal over een angst schrijven. We moesten ons personage een angst geven en mochten die eventueel aandikken. Het verhaal moest in de zij- of hij-vorm geschreven worden. Ik heb zelf voor de jij-vorm gekozen, omdat ik de lezer het gevoel van mijn personage wil laten voelen...

Hieronder vinden jullie het resultaat.
Ben benieuwd naar jullie reactie.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het is vier jaar na 9/11. Je bent op het vliegveld van Calgiari. Overal klinkt Italiaans. Je staat in de rij bij de douane, over een paar uur zit je weer in het vliegtuig naar Genua. Nerveuze vlinders fladderen door jouw buik.

Je mag het detectiepoortje door. Normaal gaat hij altijd af bij je vader, omdat hij zijn riem niet af doet of wat kleingeld in zijn broekzak laat zitten. Je hoort een poortje rinkelen, maar ziet je vader doorlopen. Huh? Je kijkt op en ziet dat het lampje boven jou rood is. Natuurlijk… Je moet nog een keer het poortje door. Weer klink dat geluid. Nadat je gefouilleerd bent en ze natuurlijk niks hebben gevonden, zegt de douanemedewerkster iets in het Italiaans. Je hebt geen idee wat. “It was probably your boots”, zegt ze met een Italiaans accent.

Je pakt je tas van de lopende band en kijkt om je heen. Twee poortjes verder zie je een man met een grote baard, een tulband en gekleed in een gewaad. Bij hem gaat niks af. Toch krijg je het benauwd.

Jullie lopen naar de gate. Je hoopt dat de man met de tulband niet bij jou in het vliegtuig zit. Je vindt het erg dat je er zo over denkt. Niet iedere man met een grote baard en een tulband is een terrorist…

Als je in het vliegtuig zit haal je opgelucht adem. Tijdens het boarden heb je hem niet gezien. Als je schuin omkijkt worden je ogen groot. Daar, schuin achter je zit de man met de tulband.



"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

donderdag 22 mei 2014

Voor de vijfde keer Lisa

Het nieuwe hoofdstuk van het online verhaal "Het Middelpunt" staat vanaf vandaag online. Dit is het vijftiende hoofdstuk in het spannende verhaal over de dood van Lenie. Het is het vijfde hoofdstuk wat ik voor dit verhaal van mede blogger en schrijver Wim Lagendijk heb geschreven. 

Eerder schreef ik al het vijfde, het achtste hoofdstuk, het tiende hoofdstuk en het dertiende hoofdstuk, waarin de lezer kennismaakte met de zwijgende ooggetuige Lisa. Het geheim wat Lisa met haar meedraagt begint steeds zwaarder te worden. Zal het een kwestie van tijd zijn voordat ze breekt? Er is maar één manier om daar achter te komen...

Ben benieuwd naar jullie reacties.

Het vijftiende hoofdstuk: 
Het dertiende hoofdstuk:
Het tiende hoofdstuk: 

Het achtste hoofdstuk: 
Het vijfde hoofdstuk: 
Online verhaal "Het Middelpunt", geschreven voor Wim Lagendijk: 


"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"

donderdag 15 mei 2014

Eurovisie Songfestival; Door de jaren heen

Volgend jaar vindt de zestigste editie van het Eurovisie Songfestival plaats in Wenen, Oostenrijk. Door de jaren heen hebben we een hoop goede, minder goede en vreemde nummers en acts voorbij zien komen.

Ieder jaar rond het Songfestival luister in naar de nieuwe, maar ook oude, nummers.
Omdat ik het niet kon laten vinden jullie hieronder de nummers die de afgelopen jaren in mijn favorietenlijstje hebben gestaan. Natuurlijk in geheel willekeurige volgorde.


2012
2014

2013



Paula Seling & Ovi - Playing with Fire


Vier jaar geleden, in 2010, deden Paula en Ovi voor Romenië mee met het nummer "Playing with Fire". Zij eindigde dat jaar op de derde plaats. Tijdens hun optreden speelde zij een stuk op een dubbele piano en speelde zij met (schoten zij) vuur(ballen af).
Klik op de muzieknoot voor hun optreden: 


Paula Seling & Ovi - Miracle


Ik vond het een leuke verrassing toen ik zag dat dit jaar (2014) Paula en Ovi weer meededen voor Roemenië. Zij eindigde dit jaar op de twaalfde plaats. Ik vind hun optreden lang niet zo spectaculair als vier jaar geleden, maar ben wel weg van het nummer.  
Klik op de muzieknoot voor hun optreden

Raphael Gualazzi - Madness of Love



Na een afwezigheid van dertien jaar deed Italië in 2011 weer mee.
Raphael eindigde dat jaar op de tweede plaats!
Klik op de muzieknoot voor zijn optreden: 

GianLuca - Tomorrow


Malta stuurde in 2013 GianLuca naar het Songfestival. Dit nummer eindigde op de achtste plaats. Hier word je toch vrolijk van.
Klik op de muzieknoot voor de videoclip: 
Klik op de muzieknoot voor zijn optreden: 


Kállay Saunders - Running

De inzending van Hongarije is zeker één van mijn favoriete nummers van dit jaar (2014). Een nummer over kindermishandeling, een nummer met een boodschap. Het nummer behaalde de vijfde plaats.
Klik op de muzieknoot voor zijn optreden: 

Emmelie de Forest - Only Teardrops

De winnaar van 2013, Denemarken. In 2014 trad Emmelie met haar nieuwe nummer "Rainmaker" op bij het Eurovisie Songfestival. Eerst begon ze met "Only Teardrops" waarna het nummer over gaat naar haar nieuwe nummer. Het was dan wel geen inzending voor het Songfestival, maar ik moet hem wel even benoemen.
Klik op de muzieknoot voor haar optreden: 
Klik op de muzieknoot van het optreden van "Rainmaker"

Tom Dice - Me and my guitar

Dit nummer werd door ons buurland België in 2011 ingezonden. De jongen met zijn gitaar.
Dit nummer eindigde op de zesde plaats.
Klik op de muzieknoot voor zijn optreden: 


Robin Stjernberg - You


De winnaar van 2012, Zweden, zond in 2013 dit nummer in. Ik heb dit nummer meerdere keren moeten horen voordat ik het leuk begon vinden. Zweden eindigde dat jaar op de veertiende plaats.


Aysel and Arash - Always


In 2009 deed dit duo mee namens Azerbeidzjan. Ondanks dat hun optreden niet helemaal zuiver was eindigde dit tweetal toch op de derde plaats.
Klik op de muzieknoot voor hun optreden: 

Maja Keuc - No One


In 2011 werd Maja door Slovenië ingezonden. Zij eindigde dat jaar op de dertiende plaats.
Klik op de muzieknoot voor haar optreden: 


Nina Zilli - L'Amore E' Femmina (Out of Love)

In 2012 deed Italië weer mee. Met dit nummer eindigde ze helaas op de negende plaats.
Dit was in 2012 bij verre mijn favoriet. Na aanleiding van de clip had ik hoge verwachtingen van haar optreden. Ik had toch zeker een paar dansers verwacht. Helaas was dit niet het geval en is haar optreden niet zo sterk...
Klik op de muzieknoot voor haar optreden: 


Sakis Rouvas - This is Our Night


Dit was in 2009 de inzending van Griekenland. Dit nummer eindigde op de zevende plaats.
Klik op de muzieknoot voor het optreden: 


Blue - I Can


In 2011 stuurde Engeland de bekende Boyband, of kan ik beter Menband zeggen(?), Blue naar het Songfestival. Dit nummer behaalde de elfde plaats.
Klik op de muzieknoot voor de tweede videoclip: 
Klik op de muzieknoot voor hun optreden: 

Nick Brinck - Believe Again



Denemarken zond in 2009 dit nummer in. Het eindigde toen op de dertiende plaats.
Klik op de muzieknoot voor het optreden: 


Vukašin Brajić - Thunder and Lightning


Dit nummer werd in 2010 ingezonden door Bosnië en Herzegovina.
Het nummer eindigde op de zeventiende plaats.

Compact Disco - Sound of our Hearts 

De inzending van Hongarije in 2012. Dit nummer eindigde op de vierentwintigste plaats.
Klik op de muzieknoot voor het optreden:  

MagNa - We Could be the Same


MagNa deed in 2010 namens Turkije mee. Zij behaalde de tweede plaats.
Klik op de muzieknoot voor hun optreden: 

A Friend in London - New Tomorrow


De inzending van Denemarken in 2011. Die nummer stond vanaf het begin in mijn favorietenlijstje. Dit nummer behaalde de vijfde plaats.
Klik op de muzieknoot voor hun optreden: 


Krista Siegfrids - Marry Me


In 2013 stuurde Finland Krista naar het Songfestival. Dit nummer eindigde op de vierentwintigste plaats. Er was dat jaar commotie over het optreden van Finland, omdat de zangeres aan het einde van het nummer een kus gaf aan haar achtergrondzangeres. De kus was een statement, die in verschillende Europese landen voor opschudding zorgde.
Klik op de muzieknoot voor haar optreden: 


Kalomira - Secret Combination


Heb nu geen idee waarom, maar in 2008 vond ik de inzending van Griekenland geweldig.
Zij is dat jaar derde geworden.



2009

2011
2010















Dit waren mijn favorieten. Zoals jullie zien lopen de nummers gigantisch uit één. Ik ben ongetwijfeld nummers vergeten, maar ja er zijn dan ook een heleboel nummers in de afgelopen jaren voorbij gekomen. En het klopt inderdaad...er staan geen nummers van Nederland tussen. Maar natuurlijk vond ik Waylon en Ilse, The Common Linnets, dit jaar (2014) wel heel erg goed!

Wat zijn jullie favorieten nummers door de jaren heen?



"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"