"Hij gaat naar de grote mensen!"

Vorige week was ik in het DierenPark om foto's te maken.
Onderstaande situatie speelde zich vlak voor mijn neus af. Ik merk dat, ondanks het een week geleden is, dit fragment nog steeds ergens in mijn hoofd rond spookt.

---------------------------------------------------------------------------------------

Het is een week geleden,
De ochtend was grauw, in de middag brak het zonnetje langzaam door.
Ik stond in het Paleis van Koning Darius in DierenPark Amersfoort. Camera in mijn hand, toen twee grootouders met hun klein kinderen het paleis in liepen. Ik gok dat de kinderen een jaar of 2 3 waren. Hun kleindochter, de jongste van de twee, klom de treden op naar de troon, terwijl hun kleinzoon vol bewondering naar de tijgers keek.

Vadertijger liep heen en weer langs de randen van het verblijf. Zo nu en dan stond hij stil en leek de omgeving in zich op te nemen. Lagen er geen indringers op de loer? De kust was veilig en vader zette zijn wandeling voort. Langzaam, maar zeker liep hij richting het grote glazen raam aan de overkant. Het raam heeft verdacht veel weg van een oude poort. Boven de glazen poort zit een ijzeren hek, waarvan net lijkt of dat 'ie naar beneden kan (dit is natuurlijk helemaal niet zo).

"Hij gaat naar de grote mensen!" riep het kleine mannetje. Zijn opa en oma keken beiden niet op of om. Opa was druk met het kleine meisje, terwijl oma foto's probeerde te maken van de tijger die achter het glas bij de troon lag. "Waarom rennen die mensen niet weg?" zei hij verontwaardigt. Maar wederom klonk er geen antwoord van zijn grootouders. Dit vond ik zo ontzettend jammer. Waarom speelde zij niet in op de beleving van hun kleinzoon?

Vadertijger liep verder en keerde na zijn ronde weer terug bij het grote raam. " Hij gaat naar de grote mensen!" riep het jongetje weer. " A nee, daar zit gewoon een raam" mompelde zijn opa. (En dit is nou precies wat mij niet lekker zit)

Ik voelde mijn ogen groot worden. Waarom hurkte ze niet naast het ventje neer om een kijkje in zijn wereld te nemen...

"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"