Escargots, lumache, snails oftewel slakken

Escargots in het Frans, dat klinkt lekker chique.
Lumache in het Italiaans, dat klinkt ook nog steeds aardig in de oren.
Snails in het Engels, gelijk zie ik beelden van een enge vieze oude horror film.
En dan het Nederlands. Slakken. Gewoon weg slakken. Niets meer of minder. Nou vind ik "slakken" niet heel chique klinken, maar het doet mij ook niet de rillingen over mijn rug lopen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog geen twee uur geleden was het zover.
Een beetje ongemakkelijk liep ik over de brug naar het terras. Zou ik het echt gaan doen? Wat als die dingen net zo slijmerig zouden zijn als oesters? Al snel was daar een stemmetje die mij tot de orde riep. "Dat kan eigenlijk niet, want ze zullen gekookt worden..."

A fijn, ik stond in de keuken toen mij een klein bordje werd voorgeschoteld. Op dat bordje lag een handje vol slakken die bedenkt waren met een laagje glinsterende tomatensaus. Ja, toen sloegen de twijfels toe... Wel? Niet? Wel? Niet?

M'n vader slurpte de ene na de andere slak uit zijn huisje. En als het niet lukte? Nou dan werd er zwaarder geschut ingezet, een tandenstoker. Hij peuterde een slak uit de schelp en overhandigde mij het stokje. Het kleine glibberige beestje wat gisteren nog door de bak kroop was nu gekrompen en nog kleiner geworden. Ik hoopte maar dat hij niet slijmerig zou zijn.

Aarzelend hapte ik het beestje van het prikkertje. Voorzichtig kauwde ik er op, waarna ik het snel doorslikte. Ik proefde niks vreemds en het was helemaal niet slijmerig. Er werd mij nog een slakje toegereikt. Ik at hem op en merkte dat ik stiekem een tikkeltje teleurgesteld was. Zo bijzonder was de smaak niet. Smaakte het überhaupt wel ergens na?

Tsjaa, daar zit ik nu nog steeds over te tobben...

"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"