Voor de Schrijfproeverij moest ik bij de les over autobiografie een stukje schrijven over een herinnering die ik bij een bepaald gerecht had. De lekkerste maaltijd ooit gegeten. We moesten het recept van dat gerecht toevoegen.
Ik ben er voor gaan zitten. Wat is de maaltijd waar ze mij 's avonds wakker voor kunnen maken? Vroeger was dat een frikandel speciaal met curry. Als je me daar nu voor zou wakker maken dan draai ik me gewoon om en slaap verder. Ik had voor dit verhaal zelfs een oproep op Facebook geplaatst waarin ik vroeg naar de lekkerste gerechten die mijn Facebookvrienden ooit hadden gegeten. Je weet nooit wat daar uit komt, wie weet een "O ja!" of een "Dat is waar ook". Na lang peinzen is de volgende herinnering boven gekomen.
Ben benieuwd naar jullie reacties.
Veel leesplezier!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Een recept van mijn lekkerste maaltijd ooit gegeten. Ik ben er voor gaan zitten, maar er kwam niks in mij op. Ik lust een hoop, vind ik bijna alles lekker. Maar een specifiek gerecht waarvoor je me ’s avonds wakker mag maken die heb ik niet.
Ik was zes toen ik mijn zwemdiploma haalde. Ik herinner me dat we ’s avonds naar Proef Amersfoort gingen. We stonden bij één van de vele tentjes. Er stonden hoge statafels en ze hadden een vitrine gevuld met gigantische schelpen. Mijn vader bestelde oesters, ik had toen nog geen idee wat dat was. “Probeer maar Sabry, het is lekker” verzekerde mijn vader met een glimlach. Met behulp van mijn vader nam ik een hap. Vies zout slijmerig spul gleed door mijn keel. Ik weet dat ik daarna snel een glas water leeg heb gedronken.
Een paar jaar geleden waren daar de oesters weer. Dit keer niet op De Proef, maar in ons restaurant. “A Sabry, neem een oester” , ik staarde de oester aan en dacht terug aan de eerste keer dat ik deze dingen had gegeten. Ik ben nu ouder, misschien vond ik het nu wel lekker. Ik slurpte de oester leeg en slikte het glibberige diertje door. Ook deze keer smaakte hij zout en slijmerig. Ik trok een gek gezicht. “Vind jij het niet lekker?” klonk mijn vader verontwaardigd. “Je kan de zee proeven” zei hij. Als ik de zee wilde proeven dan kon ik ook gewoon een hap zout nemen. Hoe kan het zijn dat mensen dit lekker vinden?
Recept voor Verse (Slijmerige) Oesters:
Hoe herken je een goede oester:
Oesters zijn op hun best wanneer ze vers zijn. Een levende oester sluit zich als je op zijn schelp klopt. Gapers die open blijven staan zijn dood en moeten meteen worden weggegooid! Wanneer een oester grijzig is van kleur of de schelp wat wijkt is er meestal iets aan de hand. Ruik goed aan de oester, een oester die niet goed is heeft een sterk bedorven geur! Ruikt hij naar de zee dan is er niets aan de hand.
Het openen van de oesters:
Stap 1: Houd de oester met één hand tussen een dubbelgevouwen theedoek zo vast dat de platte schelp boven zit.
Stap 2: Steek met een oestermes of een stevig puntig mes in het scharnier tussen de twee schelphelften. Wrik het mes voorzichtig naar binnen en maak met een korte draaibeweging de schelp open.
Stap 3: Snijd de boven- en onderschelp langs de kier losjes van elkaar. Houd de oester goed recht om te voorkomen dat het vocht eruit loopt, maar zet niet te veel kracht op de oester.
Stap 4: Verwijder de platte schelp en snijd de oester in de bolle schelp los. Haal eventueel gruis weg.
Hoe eet je oesters:
Het beste in om het eerste vocht weg te laten lopen, dat is zeewater, daarna laat je de oester even liggen. Hij genereert dan zelf vocht dat zijn eigen smaak heeft. Dan pas kan je de oester op waarde schatten. Een oester slik je niet weg, een oester beleef je! Kauwen op een oester is de meest natuurlijke manier waarbij alle smaakpapillen gestreeld worden. Supervers en rauw komen de specifieke karaktereigenschappen van elke oester het best tot hun recht. Meer dan een draai met de pepermolen, wat rode wijn azijn, een kneepje citroen en een beetje sjalot hebben ze niet nodig.
Ik ben er voor gaan zitten. Wat is de maaltijd waar ze mij 's avonds wakker voor kunnen maken? Vroeger was dat een frikandel speciaal met curry. Als je me daar nu voor zou wakker maken dan draai ik me gewoon om en slaap verder. Ik had voor dit verhaal zelfs een oproep op Facebook geplaatst waarin ik vroeg naar de lekkerste gerechten die mijn Facebookvrienden ooit hadden gegeten. Je weet nooit wat daar uit komt, wie weet een "O ja!" of een "Dat is waar ook". Na lang peinzen is de volgende herinnering boven gekomen.
Ben benieuwd naar jullie reacties.
Veel leesplezier!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Een recept van mijn lekkerste maaltijd ooit gegeten. Ik ben er voor gaan zitten, maar er kwam niks in mij op. Ik lust een hoop, vind ik bijna alles lekker. Maar een specifiek gerecht waarvoor je me ’s avonds wakker mag maken die heb ik niet.
Wel kwamen er dingen in mij op die ik absoluut niet lekker vind. De slijmerige gekookte andijvie van mijn oma, de ganzenleverpaté die ik op mijn zevende of achtste verjaardag voorgeschoteld kreeg. Maar met kop en schouder steken daar toch wel de oesters boven uit.
Ik was zes toen ik mijn zwemdiploma haalde. Ik herinner me dat we ’s avonds naar Proef Amersfoort gingen. We stonden bij één van de vele tentjes. Er stonden hoge statafels en ze hadden een vitrine gevuld met gigantische schelpen. Mijn vader bestelde oesters, ik had toen nog geen idee wat dat was. “Probeer maar Sabry, het is lekker” verzekerde mijn vader met een glimlach. Met behulp van mijn vader nam ik een hap. Vies zout slijmerig spul gleed door mijn keel. Ik weet dat ik daarna snel een glas water leeg heb gedronken.
Een paar jaar geleden waren daar de oesters weer. Dit keer niet op De Proef, maar in ons restaurant. “A Sabry, neem een oester” , ik staarde de oester aan en dacht terug aan de eerste keer dat ik deze dingen had gegeten. Ik ben nu ouder, misschien vond ik het nu wel lekker. Ik slurpte de oester leeg en slikte het glibberige diertje door. Ook deze keer smaakte hij zout en slijmerig. Ik trok een gek gezicht. “Vind jij het niet lekker?” klonk mijn vader verontwaardigd. “Je kan de zee proeven” zei hij. Als ik de zee wilde proeven dan kon ik ook gewoon een hap zout nemen. Hoe kan het zijn dat mensen dit lekker vinden?
Recept voor Verse (Slijmerige) Oesters:
Hoe herken je een goede oester:Oesters zijn op hun best wanneer ze vers zijn. Een levende oester sluit zich als je op zijn schelp klopt. Gapers die open blijven staan zijn dood en moeten meteen worden weggegooid! Wanneer een oester grijzig is van kleur of de schelp wat wijkt is er meestal iets aan de hand. Ruik goed aan de oester, een oester die niet goed is heeft een sterk bedorven geur! Ruikt hij naar de zee dan is er niets aan de hand.
Het openen van de oesters:
Stap 1: Houd de oester met één hand tussen een dubbelgevouwen theedoek zo vast dat de platte schelp boven zit.
Stap 2: Steek met een oestermes of een stevig puntig mes in het scharnier tussen de twee schelphelften. Wrik het mes voorzichtig naar binnen en maak met een korte draaibeweging de schelp open.
Stap 3: Snijd de boven- en onderschelp langs de kier losjes van elkaar. Houd de oester goed recht om te voorkomen dat het vocht eruit loopt, maar zet niet te veel kracht op de oester.
Stap 4: Verwijder de platte schelp en snijd de oester in de bolle schelp los. Haal eventueel gruis weg.
Hoe eet je oesters:
Het beste in om het eerste vocht weg te laten lopen, dat is zeewater, daarna laat je de oester even liggen. Hij genereert dan zelf vocht dat zijn eigen smaak heeft. Dan pas kan je de oester op waarde schatten. Een oester slik je niet weg, een oester beleef je! Kauwen op een oester is de meest natuurlijke manier waarbij alle smaakpapillen gestreeld worden. Supervers en rauw komen de specifieke karaktereigenschappen van elke oester het best tot hun recht. Meer dan een draai met de pepermolen, wat rode wijn azijn, een kneepje citroen en een beetje sjalot hebben ze niet nodig.
"I'm Sabrina and I'm just trying to be me in this big world"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten